Elindeki korunmuş son kitabı İnciller ve Tevrat gibi zanneder; işitip itaat etmez, vahyi sorgular! Son peygambere bakıp kendini düzeltmez; kendisi peygamber olur!
Kitap ehlinin “hanifi”dir, İbrahimin saf tevhid inancını bilmez; içine bidat ve şirk unsurları karıştırılmış ondan kalan ibadetleri yapar!..
Uzaktan baktınmı “şükreden şakir, zikreden zakir, ibadet eden abid”dir!
Neye şükreder, neyi zikreder, kime ibadet eder diye yakından baktın mı işler karışır!..
Varlığını, rızkını, güvenliğini ve geleceğini “devlete, liderine, sayısal çokluğuna, mülküne” borçlu olduğunu düşünür; elbet “veli ni’met”lerinin buyruklarına uyarak tasarruf eder/şükreder, Allah’a göre değil!
Devletlerinin, liderlerinin, efendilerinin ilkelerini ve sözlerini zikreder; resimlerine rabıta yapar; sembollerine huşu ile yaklaşır, Allah’ı zikrettiğini sanır!
Ahlaksızlıktan, zalimlikten, kötülüklerden alıkoymayan ibadeti, “yazıklar olsun” tehdidine aldırmaz; çünkü cennetin tapusu cebindedir!..
Hangi kitaptan okudu bilinmez; hangi peygamberden gördü anlaşılmaz, buna rağmen şehveti ve şevketinden yanına yaklaşılmaz!..
Ataları da “hanifti” bunların: “Tehannüs, teberru, teabbüd, tehannüf” ehli cümleten!
Kavramlar, özünde putperestliğin reddine dayalı bir inancı ve bağlı ibadet biçimini anlatıyor: İbrahim’deki gibi saflaştırılmış, test edilip sağlamlaştırılmış inanca dayanmıyor.
Kavramlar, zanna dayalı olarak Allah için ibadeti, günahlardan arınmayı; tefekkürü, teberrürü, ibadet şekillerini ifade ediyor.
İfadeler kitap ehlinden “hanif”leri tanıtıyor. Bunların ellerinde korunmuş sahih bir kitap ve doğrusu gösterilmiş salih ibadet şekilleri yok.
Bu hanifler, tevhid inancından kopmuş toplumlarda bazılarının eldeki farklı kitaplara/metinlere ve nakledilenlere dayalı inanç taşıyan ve ibadet yapanlardır.
Bunlar, içlerinden çok azı hariç son kitap geldiğinde, son peygamber gösterdiğinde dönmediler, düzelmediler; dahası peygamberle kıyasıya mücadele ettiler!..
Bizim elimizde son kitap var biz hanif değiliz diyenler, ilkin Maide suresi 77-81. Ayette bahsedilen millet ismini genelleştirerek okumalı; ikinci olarakda ayetlerdeki gerekçelerin elan geçerli olup olmadığını bilmeli.
Ellerinde Kur’an olanlar, Kur’an’ı İnciller ve Tevrat gibi bir kitap zannedip dini tahrif etmemeli!
