§3. Madde 3. Kureyşli muhacirler kan diyetlerini ödemeye katılacaklar ve savaş esirlerinin fidyesini müminler arasındaki makul esaslara ve adalete göre ödeyeceklerdir. Burada belge kabile örgütlenmesini yeniden teyit ediyor, ancak değiştirilmiş bir biçimde. İbn Seyyid en-Nās (ö. 734/1334), “makul esaslara ve adalete” çeklinde çevrilmiş olan rabaʿah veya rabāʿah/ribāʿah kelimesini  “İslam onlara geldiğinde içinde bulundukları durum”, yani […]

Kur’an “Allah’ın ipi”dir;[1] Kim ona tutunursa kurtulur, kim de onu bırakırsa mahvolur. Kuran aynı zamanda O’nun vahyettiği “ruhtur.”[2]  Allah bedenlerimizi topraktan yarattı ve beslenmelerinin topraktan gelmesini emretti. Benzer şekilde, ruhlarımızı daha yüksek bir âlemden yarattı ve bu daha yüksek âlemden beslenmeye ihtiyaç duyduklarını emretti. Ruhlarımızı aydınlatmak için Kuran’ı indirdi, böylece kuruyup solmazlar. Kuran aynı zamanda […]

Kur’an Hakikatten Evrensel Mi? https://yaqeeninstitute.org/read/paper/is-the-quran-still-relevant-today-the-timeless-universality-of-quranic-teachings Mohannad Abusarah Kuran’ı dikkatli bir şekilde okuyan modern bir kişi hemen şu soruyla karşı karşıya kalır. “Kuran çok uzun zaman önce çok farklı bir bağlamda vahyedilmiştir.” “Bazı ayetler belirli olaylara doğrudan yanıt olarak vahyedilmiş, belirli insanlara ve senaryolara hitap etmiştir.” “Diğerleri ise geçmişteki peygamberler ve milletlerle ilgilidir.” “Modern çağda bizim […]

Dr. Ovamir Anjum Çoğu âlim “Medine sözleşmesi”ni iki ayrı bölüme ayırır: Birincisi Peygamber’in takipçileri arasındaki bir mutabakat sözleşmesi, ikincisi Müslümanlar ve Yahudiler arasındaki bir ateşkes. İbn İshak ve el-Vâkıdî de dâhil olmak üzere tüm erken kaynaklar buna muvadaʿah ¸ olarak atıfta bulunur ki bu da düşmanlıkların sona ermesi anlamına gelir. Alman oryantalist Julius Wellhausen’i izleyen […]

Dr. Ovamir Anjum 20. yüzyıl âlimi Dr. Muhammed Hamidullah’ın duyurmasıyla modern Müslüman âlimler ve söylemleri arasında öne çıkan “Medine sözleşmesi”, sıklıkla yanlış anlaşılmış ve yanlış tanımlanmıştır. Tam adı, doğasını belirten ancak işlevini göstermeyen kitāb (yazı veya belge) ve ṣaḥīfa (belge veya tomar) terimlerini içerir. Mevcut söylem onu ​​bir anayasa, antlaşma veya tüzük olarak etiketlemeye çalışırken, […]