Doğrusu toplumsal krizleri ve tarihsel savrulmaları bertaraf edebilecek yegane yol, yakasını taklitten bütünüyle kurtarmış yeni bir insan modeli inşa etmekten geçiyor.
Bu insan, tek başına kendisi ile hesaplaşan, nihayetinde ilk fıtratını ve yaratılış neşvesini yeniden kazanan ve en büyük emaneti taşımaya hazırlanan kimsedir. Tüm ümitlerimiz, toplumsallaşmanın krizleri yerine, hayranlık uyandıran ilahi değerleri koyan bir toplum inşa etmek ve tarihsel savrulmaların yerine deruni manalarla örülü devrimleri yerleştiren bir tarih gerçekleştirmek yolunda “yeni ufuklar açan (müceddid) insan’da düğümlenmektedir.
Abdurrahman Taha Seküler Ahlakın Sefaleti, s:312
Batı hayranı, aşağılık kompleksleri ile malul, öz güvenini yitirmiş, BAtıdan gelen gelen her şeye vahiy gözüyle bakan, konformist, bir ZİHNEN YENİLMİŞİN kendi toplumuna verebileceği herhangi bir şey olamaz
Onun eleştiri dediği, kendi toplumun DİRENÇ alanlarını yıkmaz
Yenilik dediği BATININ sömürgeci emirlerini kendi toplumuna taşımaktan ibarettir.
Bizlerin ezik TAKLİTÇİLERE değil Temel prensiplere sadık, kendine güvenen, dirayetli, müceddidlere ihtiyacımız var, diyor sanırım.
